کرنلاکس کا گدنبشتہ نہ کنت ۔۔۔ گارشیا مارکیز؍فدا احمد

’’ اکتوبر ہ ماہا قبر و کسارت کنگ بلائیں جنجالے ‘‘۔ آنہیا گشت ۔ بلے آنہی مرد ا اے گپ گوش نہ داشت ۔ آنہیادریگ پچ کت۔ اکتوبر ہ ماہ دانکہ لوگئے پیژگاہا سر بوتگ ات۔کاہ او بوٹگانی رُدگئے سراآنہیا جیڑ اِت، کہ ہر نیمگا رُستگ او تالان اتنت۔ پدا ہما کسان کسانیں ہاکئے جُمپ چاران کتنت کہ کِرماں ہر نیمگا مُچ کتگ اتنت۔ کرنلا پدا وتی روتانی تہااکتوبر ہ شومّی مار اِت۔
’’منی ہڈّاں میسّ کش اتگ‘‘۔ آنہیا گشت۔
’’ زمستانیں‘‘۔ زالا پسو دات۔ ’’ دانکہ ہوراتکگ ، من یک پیما ترا گشگا اوں کہ جُراباں پاد ا کن و بوَپس‘‘۔
’’ ہپتگے بیت کہ پاد ا انت‘‘۔
ہور سُبک سُبکا بلے یک پیما رچگا ات۔ کرنلہ دلا لوٹ ات کہ ٹپُّرا پِر بدنت او بوَپسیت۔ بلے چرچہ گھنٹی تواراجنازہئے ترانگا گیتک۔ ’’اوہ پہ اکتوبرا….!‘‘۔ آ وت دلا نُرنڈان بوت او لوگہ توکا اتک و اوشتات۔ نوں آ کروسئے ترانگا کپت۔ کروسے تہتہ پادوما بستگ ات۔ آ مِڑوکیں کروسے ات۔
کافی ئے ہورگیں کوپ بورچیاایر کنگا پد کرنلا بیٹکا ٹَنگ اتگیں گڑیال چابی دات۔ وپسگہ کوٹی انچو کسان ات کہ مردمئے دم پُر نہ بوت بلے بیٹک پراہ و مزنیں کوٹی یے ات۔ کوٹی توکا کسانیں میزے چپ و چاگرد اچار مہکم و آرام دیوکیں کرسی ایر اَت۔ میزہ سرا چادرے پچ ات او آانہی سرا ہاکا چہ جوڑ کتگیں پیشّی یے ایر ات۔ گڑیالئے دیم پدیمی دیوالہ دیما زالبولی عکسے ٹَنگ اتگ ات ۔ زالبولاسپیت و تَنَکّیں پوشاک پوش اتگ ات، زالئے چپ و چاگرد اکسان کسانیں کیوپِڈ( مہر و دوستی ئے رومی دیوتا) گلابا پُریں لانچے توکا نشتگ اتنت۔
کرنلا گڑیالہ چابی دیگ ہلاس کت تہ آ دمان 7:20بجا ات۔ آنہیا کروس بورچیا برت، او چلئے نزیکا بست۔ ڈبی توکا نوکیں آپ مان کت او چنکے گڈوبر آنہی دیما دات۔ میتگئے لہتیں گوئنڈو پلئے پچیں جاگہا پترت و پیژگاہا اتک او پدا اتک کروسہ چپ و چاگردا نشت و چارگئے لگ اتنت۔
’’ کروسا چو مچار اِت‘‘۔ کرنلا گشت۔ اگاں کروساں چو چماں سکّ بدئیے بچار ئے تہ آ ہزنت‘‘۔
گوئنڈو ہمودا نشتگ اتنت۔ یک گوئنڈوئے آ دپی باجا ئے سرا وشیں سوتے دپگال کت۔ ’’ مرچی اشیا مجن ‘‘۔ کرنلا مکن کت۔ ’’ میتگا یکے بیران بوتگ‘‘۔ گوئنڈو آ وتی باجاپتلونہ کیسگا کت ۔او کرنل جنازہا روگا پہ وتارا گیشّینگ و ساڑی کنغا و پسگئے کوٹیا شت۔
آنہی سپیتیں سوٹّ لوگبانکا ہیِسکہ سببا استری دات نہ کتگ ات۔ پمیشکہ کرنلہ سر وتی ہما سیاہیں سوٹہ گورہ کنگا کپت، کہ آروسا پد آنہیا بس لہتیں ہاسیں وہداں پوش اتگ ات۔ بلاہیں پیٹی ئے توکا گدانی چیرا ہالتہ کہ تہا پتاتگیں اے سوٹہ در گیجگا کرنل کمو جنجال بوت۔ رِزیم و کِرماں چہ رکّگہ ھاترا پیٹی توکا نفتالین گولی اِش مان کتگ ات۔ کرنلہ لوگبانک نپادہ سرا تچک ات او انگت ہمے مُرتگینہ بابتا جیڑگا ات۔
’’ نیں آں گوں مئے آگستینا دچار کپتہ ‘‘ آنہیا گوئشتہ‘‘۔ بیثہ بی کہ آں مئے چُکا اے ہالامہ ذات کہ شما نہیا پذ ما چے حالااوں‘‘۔
’’ انوں بلکیں آں کروسانی بابتاگپابنت‘‘۔ کرنلا گشت۔
سوٹ ئے در گیجگ ئے وہدا کرنلا پیٹی توکا بلاہیں چَترے دیست۔ کرنلہ لوگبانکا اے ہما سورتیا (لاٹری) کٹّ اتگ ات کہ کرنل ئے رکستی دیوانہ واستا چندہ و پوڑی جم کنگ ئے ہاترا بوتگ ات۔ دیوانہ شپا ہور اَت بلے ہورا ابید دیوان برجاہ ات و آہاں لوگہ دیما نشت و تماشہ چار اِت۔ کرنل ، آنہی لوگبانک و آہانی چک آگستینؔ ، کہ آروچی ہشت سالی چکے ات،ہر سہیناں ہمے چتر سرا کت و دیوان و مراگش داں آخرانشت و چار اِت۔ نوں آگستینؔ مرتگ و چتر ئے زیبائیں گد رِزیماں جتگ و ٹُنگ ٹُنگ کتگ ات۔
’’ مئے اے چتر کہ سر کس ئے مسکرا بازانی وڑا ئیں، بچارے کجام ہالا انت‘‘۔کرنلا وتی کوہنیں گپ جت۔ چتر ئے پچ کنگا پد اشی توکا وڑ وڑیں سیمّ و آسنے ڈنا بوت۔ ’’ اے نوں آزمانہ استالانی ہساب کنگا ابید دگہ ہچ کارا نئیت‘‘۔
آنہیا بچکندت بلے زالا چَکّ نہ ترینت و چتر نہ چار اِت۔ ’’ہر چیز ئے ہال ہمیش انت‘‘۔ آنہیاہلوتئے وڑ ا ہبر کت۔ ’’ ما وت زند و زاہری سڑان و مِران ایں ‘‘۔ آنہیا وتی چم نز کتنت دانکہ مرتگینہ بابتا شریئے سرا بہ جیڑیت۔
زمانگے ات کہ کرنلا آدینک نیست ات پمیشکہ دزموش دزموش ، آنہیاریشّ ساتنت و گد گورا کتنت۔ آنہی پتلون ، گنجی پراکہ وڑا تَنک ات و آنہی ٹانگاں پِر لِچّ اتگ ات و گُپّیانی کر ا پادگ گُک داتگ و بستگ اتنت۔ آنجگ بند ئے کرا ہمے وڑا پیتّ ئے سرا آسن ئے دو کڑیانی گوما گُک داتگ و بستگ ات۔ کرنلا ہجبر بیلٹ نہ بستگ۔ آنہی پشک ہاکی رنگے ات ۔ آسنی بٹنانی سرا گوں کالارا یکجاگہ کتگ ات۔ پشکئے ہمے جتائیں کالار انچو کہنہ کہ کرنلا ٹائی نہ بست۔
کرنل ہر کارا انچو کنگا ات گشیگاں بلاہیں کارے کنگا انت۔ آنہی دستئے بوگانی سپیتیں پوستہ سرا سپیت چِکیں ٹپّ پِر اَت، ہمے وڑیں سپیت چِکیں ٹَپّ آنہی گردنا پِر اَت۔وتی نقلی پوستی ایں بوٹانی پاد اکنگاپیسر آہانی تہہ ئے بداِتگیں ہاکے ککرت و دور کتنت۔ ہمے دمانا آنہی لوگبانکا آ چار اِت، آنہیاہما پوشاک پوش اتگ ات کہ آروس ئے روچا پوش اتگ اتنتے ۔ زالا گمان کت آ، سکّ پیر یں۔
’’ تو انچو کنگا ئے گشئے یک ہاسیں مراگشے واستا وتارا سمبہینگا ئے‘‘۔ آنہیا گشت۔
’’ جنازہ اوں ہاسیں وہد بنت ‘‘۔’’ زمانگے بیت کہ اے میتگا کسے وتی جند ئے مرگا مرتگ‘‘۔
نہہ بجا پد موسم وش بوت۔ کرنل پہ دراہگا ساڑی ات بلے لوگبانکا دستا گپت:
’’ سر ا شکے بجن‘‘۔
کرنلا وتی پولات رنگیں مودانی سرا شکے جت دانکہ شر بہ بنت بلے اے بے نپیں کارے ات۔
’’ من چو مِیٹّو ئے وڑ اوں ‘‘۔ آنہیاگشت۔
زالا شریں وڑیاآ چار اِت و ہمے آسرا سر بوت کہ آ میٹّو ئے وڑا نہ انت۔ کرنل لاگریں مردے ات و انچو گمان بوت کہ آنہیے ہڈّ و بند نٹّ و بُلٹ جتگ و شر کتگ انت ، بلے آنہی چمانی توکا زندمان گندگ بوت، اگاں اے چم مبوتین انت تہ آ انچو گندگا اتک گشئے فارمالینہ توکا ایر کتگیں نمونہ یے۔
’’ تو شرّ ئے‘‘۔ آنہیاپسو دات۔ وہدے کرنل چہ لوگادراہگا لگ ات ،گشتے وہدے داکتر اتک جستے بکن ما ہجبر آنہیے سرا گرمیں آپ مان ریتکگ ؟‘‘۔
کرنل و آنہی لوگبانک میتگ ئے بنداتی دمگا یک کسانیں لوگیاجہہ منند اتنت۔ لوغئے سر مچّی پیشّ داتگ و بستگ ات و دیوالاں جتگیں چونّ مدام لُڈ اِت و کپت انت۔ ہور تم اتگ ات بلے گواتہ توکا نمبی ہما وڑا مان ات۔ کرنل یک انچیں دمکیا گِران و میتگ ئے چار کشک ئے نیمگا رہادگ بوت کہ اودا دوئیں نیمگا لوگ اتنت۔ وہدے آ شہدگّا سر بوت تہ آنہیا لرزگے چیر کپت۔ دگاَ داں چماں کار کت پُلانی چیر گیج چیر گیتکگ ات۔ زالبولاں سیاہیں پوشاک پوش اتگ ات و لوگانی دپا نشتگ و جنازہ ئے گوزگ ئے وداریگ اتنت۔
وہدے کرنل چارکشکا سر بوت پدا جمبر شنزگا لگ ات۔ بلیئرڈ ہال ئے مالکا وہدے دیست کہ کرنل پمن پیداک انت آنہیاچہ دور ا گشت:
’’ کرنل ، بہ جلّ ، وتی چَتر ا ترا دئیں ‘‘۔
کرنلا چکّ نہ ترّینت و گشت:
’’ منت وار واجہ ! من انچو شر اوں ‘‘۔
’’ تنی وہدی جنازہ ئے روانک چرچا ژہ ڈن در نیاتکگ ات۔ مردیناں ، سپیتیں پوشاک پوش اتگ ات سیاہیں ٹائی بستگ ات و چتر سرا ات راہ ئے سرا اوشتاتگ و گپا اتنت۔ چریشاں یکیا دیست کہ کرنل راہ ئے سر ئے آپ و لِچاں ہَٹّ جنان و پیداک انت۔
’’ دوست اد ا بیا، چتر ئے چیر ا بو‘‘۔ آنہیاتوار کت۔
’’ منت وار دوست ‘‘۔ کرنلا پسو دات۔