شپے ما کاتکیں وَختے ۔۔۔  میرساگر

شپے ما کاتکیں وختے عجب جاہ اَت

شرابی قدّحے رِتکیں

 

نگاہاں یکّ و دومی آ ہزاراں داسپانانی ہمک  پیچاں گوں الوت کْت

بَڑاں اَرسے تلاوت کْت

 

شپے ما کاتکیں وختے

سواداں موسمانی رنگ باہینت اَنت

درہیں پیادگ جَنائینت اَنت

ما نشت و کْوزگانی اَنگ ٹاہینت اَنت

 

گْلاباں رنگ و بْو اِشت اَنت

شراباں شیشگانی کْل سبْو اِشت اَنت

شپے ما کاتکیں وختے

حیالانی سمنداں گوں

 

تہ آ میتگ نہ اَت پیشی

دلءَ زھر آپ اِت اَنت نیشی

ما شہد ءَ  تَھل گالینت اَنت

چراگاں اِسم بالینت اَنت

 

ما مان اتکیں گِلے آ، چَرکی آ گَرداں  سْبو ٹَہتیں

لطیفیں گالواراں گوں بیاناں اَرس و ھْو  ٹَہتیں

 

طلسماتاں گوں شعرانی بکپت و آپ و جْو ٹَہتیں

قَضائیں دہر ئے دیماگوں بْتاں کْل با رْکو ٹہتیں

ما غزلانی وضْو ٹَہیتیں

شپی ما رَنگ و  بْو ٹَہتیں