پوشاک ۔۔۔ خلیل جبران

او یک جولاھگے آتکہ او گؤئشتئی:۔

مار  پوشا کہ  باروا  ڈس۔

او آنہیا جواب داثہ:۔

شمے پوشاک شمئے زیبائی ئے مزائیں بہرے لکینی، گڑہ دِہ کو جھائینا نہ لکینی۔

او حالانکہ شما پوشاکہ لافا رازداری ئے آزادی ءَ پولیں، شما اشی اندرا یک لغام او زنجیرے گندیں

ارمان کہ شما  روش او گواثاگوں ملاقات کثیں،وثی پوشا کہ لافا کم او وثی پوستا گوں زیات

پچیکہ زیندھہ ساہی روشہ روژنائی اندرئیں اوزیندھہ دست گواثہ لافَیں۔

شوار  ژہ کڑدے گشی:۔

اے قطبہ گواثیں کہ ہماں جرٹاہیتنغنتی کہ مارگُرایاں

اومں گشاں ہا اے قطبہ گواثیں

بلے شرم آنہی کارگہ اث  او  اشی بندیخ رغانی نرمی اث

اووختیکہ آنہی کار پیلہ بیثہ تو آنہیا جنگلہ اندرا کندثہ

مہ شموش کہ عاجزی لیغاروئیں چمانی خلافا ڈھالے

اووختیکہ لیغارو  سر  مہ یا ینت تو عاجزی چے ایں باج ژہ زنجیرے آ، او دماغہ یک ناپاکی اے آ؟

او مہ شموش کہ ڈغارکہ تئی شفا ذیں پاذاں محسوس کنت تہ وہش بی

او گواث پہ تئی گلالکانی لیو کنغا  وداری ایں