کلکشان ۔۔۔ لیو ٹالسٹائی/ الطاف منیر بلوچ

مزنیں وھدے ءَ پیش سرزمین ءِ سرا یک بلاہیں ڈُکالے اتکگ اَت۔دراہیں کور،جو،چات و درچک ،کاہ ءُُ ڈنگر ھُشک بوتگ ات انت۔بنی آدم و دلوت چہ تُنامُرت انت۔
یک شپے ءَ یک کسانیں جنکے ءَ پہ وتی نادراہیں مات ءِ واستایک تاسے زُرت او ڈنا پہ آپ ءِ شوہازا دراتک۔آئی دُراہیں جاگہاں تچ ءُُ تاگ کُت بلئے آپے شوہاز کُت نہ کت اوآئی سک دم بُرت انچوکہ تچک بوت ،واب کپت۔وھدے کہ چہ واب ءَ بُست ء کت او تاس ءِ چست کت گڈا اجّکہ بوت دیستے داں تاسا را آپ مان۔تاس چہ ساپ و پلگاریں آپا چکار اَت۔کسانیں جنک شات ءُُ گل اَتءُُ انچو کہ آ تاسا وتی لُنٹانی نزیک ءَ بَرگی اَت ،آ وتی مات ءِ ترانگ ءَ کپتءُُ تاس ءِ دست ءَ ات ءُُ دیم پہ وتی لوگ ءَ تچان بوت ،ھمنچو کہ آئی تیز تتک کُت تتک۔آئی انچو اشتاپ کتگ اَت کہ آئی راہ ءِ سرے کسانیں کُچک ھم ندیست۔آ کُچک ءَ گوں ماں اڈیتءُُ تاسے دور دات۔کُچک ءَ بزگیں وککگے جت، کسانیں جنک ءَ زوت تاس ءَ راگِپت ۔
آئی ھمے مار اِت کہ تاس ءِ شکون دیمی ءَ آپ رتکگ انت بلے تاس راستی ءَ ایر اَت ءُُ آپے ہم چو پیسریگی ءَ مان اتنت ءُُ آئی لہتیں آپ وتی چنک ءَ ایر رِہتءُُ کچک ءَ چلَپ چلَپ ءَ وارت انت ءُُ تاہیر ے رست۔وھدے کہ کسانیں جنک ءَ واتر تاس چست کُت آ چہ دار ءَ چاندی ءِ تہا بدل بوتگ اَت۔آئی تاس لوگ ءَ بُرت ءُُ وتی ماتا را دات۔
ماتا گشت،’’من ءَ بِل ھمے وڈا مِراں،شر تِراَت کہ تو بوارتیناں‘‘۔آئی ماتا تاس ءَ را پدا آئی دستا دات۔ھما ساہتا تاس چہ چاندی ءَ سہرے تہا بدل بوت۔کسانیں جنک ءَ دیراں داں اوپار کت نہ کتءُُ انچو کہ تاسا را وتی لنٹانی ءَ بَرگی اَت کہ دروازگ پچ بوت ءُُ یک رہگززی ئے تہا اتک ءُُ آپے لوٹ ءِ کُت۔کسانیں جنک ءَ وتی گج ایربُرت انت ءُُ تاس رہگوزی ءَ را داتءُُ اناگتہ ہپت (۷) بلاہیں نُگراہ چہ تاس ءِ تہا پدر بوت او ساپ و پلگاریں آپ ءِ جو ئے آئی تہا چہ تچگ ءَ لگ ایت ءُُ ہپتں نُگراہ بُرز ءَ روان بوت انت۔آ بُرز چہ بُرز تِر ءَ چست بوان بوت انت۔انچوکہ آزمانا رست انت ،کلکشان جوڈ بوت انت۔