نوکیں باندات ۔۔۔ حنیف حسرتؔ

راجئے ورنا ہاں پل و سوگاتے ہم رس ایت
چوربیں زہگا مکہیں ما تے ہم رس ایت
الما روچے پہ مناں کیت اِنت وژ دل ایں
گم جتیں زرد اشکلیں یاتے ہم رس ایت
سر مچار جُھدّ اآں پِڑا جنگئے دائما
آجوئی جنز ا نوکیں بانداتے ہم رس ایت
نشتگاں ربئے گوں درا ستک و دل یکین
مہر ئے ملا ہاں پاکیں آیاتے ہم رسیت
حسرتؔ تو مَّرگا گم بکن یا کہ شات و گل
نیکی ئے ، مُزا زات و زریاتے ہم رس ایت