انصاف ۔۔۔ مسرور شاد

ہیبتانا گیڑے فائل بگلا اَت او چہ آمیدگسئے دروازگا دیم پہ دگا روگا اَت کہ بازارآ وتی کارگسا برﺅت تہ چے گندیت کہ ” رادو“ ئے دست گُٹا بستہ او یک پہنا دے آ روشتاتہ اوگشئے آئی دیما انچو مارگ بیت کہ آئر ادیریں پہ کسے آ وداریگ انت او آ انگتہ نیا تہ۔
اسلام علیکم۔ نا کو ! تہ جوڑئے ، وشئے ، سلامت ئے او خیر انت کہ تو مروچی ادا ……..؟
ہﺅ واجہ منا ہدا ئے زمینا تنے جاوراں رسینتہ کہ شپ جاہ او روجاہ اُن …….. شہ مال او ہنگیناں در پدر …….. گوستگیں بہار گاہا من وتی ر مگ زرت او گواشا شتاں کہ او دا ڈلدیم نزینک انت او ریک ہم۔ کوچگ وش کاہ اَت ہمّے امیتا کہ ر مگ چریت، پزّور بیت ۔ زنک او بَرہم کنت او یژم او پُٹ ےے ہم شر تر بیت۔ لہتین بہا کناں ، وتی لاپ او وامانی دیما دئیاں بلیں …….. بلیں من وت ر مگئے وڑالی بوتاں۔
نا کو تو …….. چون …….. من نہ پہم ات……..؟
ہیبتان جان یک روچے ریکئے دیما منی مال چرگا اَت او من کمرزانی بست ات او نشت اتاں کہ میر جمعہ ات او گوں آہگہ منا گشت ےے کہ ہئے کن وتی مالا ں منی زمینا مچارین ۔ من گشت کہ میر جمعہ تو ادا سیل او کشارے وَ نکرتہ ۔ ہورگیں زمین ےے ہدا ئے بندگ ہدا ئے زمینا منی مال چرگہ انت گوں ہمے گپّہ میر جمعہ منا لٹّ و کٹّ کرت ، منی دست ےے پروشت او زیاتی بدو ردےے ہم کرت کہ برووتی ہدا آ حال بدئے …….. ہدا ئے زمینا چارین ئے تو …….. دومی روچا چے گندئے کہ یولوسا منا دز گیرکرت کہ تو میر ئے پسل چارینتہ پہ کزاہے سئے ہپتگہ پد ضمانتا یلہ بوتاں۔ منی دستئے پروشتگ او بے عزتی ئَ کس باورنکنت او من پہ پیشی شہ پاد ئے شلوارآ کپت اُن۔
******
منی شریداریں واجہاں او تاکاراں ۔ شما جوان سرپداِت کہ شہ یک بلاہیں مدّتے آ گوں ما زلم او زوراکی بوہگا انت او مئے سرڈگار ئے ہر وڑیں معدن پہ زور برگ بوہگا انت او مئے حقانی بدلہ مارا وانگ او زانگ، آپ ، دگ ، برق، جان سلامتی او آسراتیاں بنزار مئے چمانی روک او پیر ی ئے آسا بیگواہ انت ، مئے زہرستانی او جُہدتا ہما روچاں بر جاہ انت کہ مئے مرادانی درچک برکنت۔
******
ادا ما شمارا وتی جہگیر ئے وسیلہ آ حالے دئیاں کہ رودراتکی زرباری نیمگ ئے ریگزاری دمگہ ڈگال او وردنی ازبابانی نیستی ئے سوبامروچی پدا دہ کودکیں زہگاں ساہ دات او تاں اے ساعتاں مروکانی کچ او کساس شہ پنچ صد آ گیش بوتہ او دومی کہ مزن وزیر او گوں پنجاہ موٹلانی پروٹوکولا اثرمندیں ر مگ ئے تر و تاب کرت او تہنا یک پیرزالے را1000/= کلدار دات او ہمارہا کہ آت اَت ، پدا ہمارا ہ آ شُت۔
*****
بژن ئے حالے کہ مڑاہداریں چارُکاں شما گندگا اِت کہ مئے چینل ئے کارگس ئے سرا سنگ شانی کنگ بوہگااِنت او دومی نیمگئے ندارہ آ بچار اِت کہ زہر شانی کنوکاں مئے زالبوریں جہگیرے را لٹ او کُٹ ّ کنگا انت او اے زالبولیں جہگیر ئے میار ایش انت کہ زہرستانی کنوکانی روانک ئے بابتا شمارا حالاں سہت او دمان سرکنت او ما جُہد کنیں کہ تاں زند ئے گڈی ساہاپہ شماراستی آ سوگا کنین۔
ہیبتان ئے چمانی ارس دارگ نہ بوتنت او آٹی ویبند کرت تہ ساہتے پَد آئرا موبائل ئے میسج ئے ٹلنگگہ پچ لرزینت ۔ آئی ئے سنگت عرفانا میسج کرتہ کہ اگاں گِسا ئے ٹی وی آ بچار ہاسیں حالے۔ٹی وی ئے چالو کنگا چے گندیت کہ زیکیں روچ ئے وانگجاہ ئے سرا اُرشئے ہلاپا سپاہی او پوجی سروک ہم تپا ک بوتگنت او ہمے زوتاں پوجی عدالت اڈکنگ بنت۔
ہیبتان جُہلیں پگرے آ کپت کہ باریں رادو او ہدا ئے زمین ، ڈکالا مردمانی مرگ او واجہانی پروٹوکول، تا کار ئے سرا ارش او بدلی آرگ ئے جیڑھ او بادشاہیں گلامئے کیس اے پوجی عدالتانی زنڈیں شیشگانی تہا پترت کننت یا کہ ہر کس وتی ٹپاں تیماریت۔