قصے توں پہلے دا قصہ

وقت دی لحظیں پہریں وچ ونڈ توں پہلے آندیاں ویندیاں رتاں ای وقت گزرݨ دے حساب دا وسیلہ ہن ہر رت نویں رنگ گھن تیں آندی ہئی تیں ویندی رت کجھ چنڳیاں کجھ مندیاں یاداں دان کر ویندی ہئی نویں رت دی سدھ وݨ ہک ڈوجھے کوں ڈیندے ہن کہیں رت دا یکی چنڳی یا مندی دا ہکو فیصلہ کݙاہیں نہ تھی سڳیا وݨ وݨ دی آپݨی ڳال ہوندی ہئی کجھ رتاں کراڑ گھن تیں آندیاں ہن ایجھیں کہیں رت دے کراڑ توں عاجز تھی تیں وݨ ہک بزرگ ٻیر دو کراڑ ٻھوڳݨ دی ہمت ݙیوݨ دی ارداس گھن تیں ویندے ہن تیں اوندیاں منتاں زاریاں کریندےہن بزرگ ٻیر سارے وݨ ڄمݨ توں پہلے بے انت رتاں ہنڈا چکی ہئی اوندے انگ انگ توں انہاں رتاں دا رس سمدا ہئی ہݨ آندیاں ویندیاں رتاں اوں توں اکھ نوا تے لنگھدیاں ہن اوندے اکھیں دے سامݨے ہر رت چپ رہیندی ہئی اڳلی رت تئیں چپ تار تھی تیں نسر پوندی ہئی چپ نسرݨ دے موسم وچ ہک اݨ ڳجھی تانگھ دی کرلاہٹ کہیں وکھرے اسمانیں دے واسیں دو سنہیڑے ٻجھیندی ہئی انہاں سنہیڑیں دے ولدے وی چپ دے ا ݨ ڳجھے رازیں وانگوں راز ہن کہیں کہیں و یلھے اے ڳالہیں بزرگ ٻیر اپݨی سنگت وچ ٻہوݨ آلیں ٻیریں کوں ڈسیندی ہئی ہک چھوٹا ککر وی اے قصے ٻہوں سر نال سݨدا ہئی چھوٹے ککر اے وی سݨیا ہئی جو زمانیں بزرگ ٻیر دے پتریں دی اول وچ سہکدے رہندن تیں اپݨے سارے ݙ کھ سکھ اونکوں ݙس کے ویندن ہر و ݨ ایں سک وچ ہوندا ہئی جو کہیں سانگے او بزرگ ٻیر دی کچاری وچ ٻہوݨ جوڳا تھیوے ایں موجب ٻہوں سارے وݨ چھو ٹے ککر نال ریس کریندے ہن بزرگ ٻیر ٻہوں رتاں چپ وچ گزار ݙیندی ہئی جیندے موجب اے ڳال ہل ڳئی جو بزرگ ٻیر کوں وکھرے اسمانیں دے واسیں دے ولدیں دا پتہ ہوندے تیں انہاں اسمانیں دیاں اݨ ڳجھیاں اݨ سݨیاں ڳالہیں ڄاݨ دی اے کتھئیں کتھئیں تاں اے ڳال وی سݨی ڳئی جو تاںگھ دے وکھرے اسمانیں دے واسیں دو ٻھیجے سنہیڑے وی بزرگ بیر توں تھی تیں ویندن کجھ دے ولدے وی آپ ݙیندی اےانہاں ڳالہیں موجب بزرگ ٻیر کنڈیں سمیت سنہیڑیں نال پو تی رہندی ہئی چھوٹے ککر ٻہوں رتاں نہ ڈٹھاں ہن ایں سانگے اونکوں ہر آندی رت دا چنتا رہندا ہئی تیں ہر کہیں توں آندی رت دی کہیں شاند دی ڳول وچ رہندا ہئی ہک واری ایندے منتیں ترلیں موجب بزرگ ٻیر آکھیا آندی رت وچ وکھرے اسمانیں توں ہک نواں وݨ لہسی ایں توں پہلے ایں وݨ کوں نہ کہیں ڈٹھے نہ کوئی ڄاݨدے چار چودھار ول ایہو قصہ ٹر پئے کجھ وݨ تانگھ وچ گم تھی ڳئے کجھ اپݨے ہار سنگھار وچ رجھ ڳئے ہر وݨ دے منہ وچ ہکا ڳال ہئی جو آوݨ آلا وݨ کیجھاں ہوسی تیں کیندے نال رلدا ملدا ہوسی ڄال کوں اے پک ہئی جو آوݨ آلا وݨ اوندے نال دا ہوسی تیں اوندے نال رل مل ویسی کیوں جو ڄال خود کوں وی کہیں ٻے اسمان دا وݨ منیندی ہئی تیں ایں سانگے سب توں انجھ اپݨے وکھرپ نال رہندی ہئی کݙاہیں کہیں اونکوں کہیں ٻے وݨ نال ڳال کریندا نہ ݙٹھا ہئی او اپݨے آپ نال الیندی ہئی کجھ وݨ اوندیاں ڳالہیں سݨݨ دا اہر کریندے ہن جنہاں دی انہاں کوں سدھ نہ پوندی ہئی جا جا تیں آندی رت وچ لہندے وݨ دی بھال ودھیک تھیندی ڳئی تیں ہر وݨ آندی رت دی سک وچ ݙیہہ رات ڄاڳدا ریہا اچݨ چیتی پچا دھی روہ توں اندھارا لہݨ پئے ڳیا وݨ ہک ݙوجھے توں اوڈھر تھی ڳئے تیں انہاں دا ہک ٻے نال ڳال مہاڑ دا وسیلہ وی مک ڳیا اینویں لڳدا ہئی جینویں چار چودھار پاݨی وسدا پیا ہوے ایں حال وچ پتہ نئیں کتلی مد گزری ایندا حساب کہیں کنوں کئے نہی ابڑ غتی اندھارا گھٹ تھیوݨ پئے ڳیا سوڄھلا تھیا تاں وݨ ہک ݙوجھے کوں سݨڄاݨ نہ سڳیےتیں بزرگ ٻیر دی جا تیں جھڳی وچ اݨ ݙٹھی بے ݙکھی مخلوق ٻیٹھی ہئی