لگشتگ موسم ئے مزواک دستان
نہ گوات ئے آمگیں لنٹان پنّے
نہ درچکاں گواڑ گے دست ئے دلا اِنت
ھمک دیماگوم اِنت امبروز دمبیں
بوارئے چادرے مان پوشگا اِنت
گُلیں درچکانی اجگیں چوب وچونکاں
گشئے شینکاں اوں آسے گون داریت
زگال و انگریں تنے سران اِنت
چہ بالاں مُرگ بالیگُیں کپان اِنت
او نبی آدم پہ کوراں درّر چان اِنت
پہ کانی ترونگلیں آپے زران اِنت
پہ کھن وشہجو وشوناں تچان اِنت
پہوگ ودُور سریں ہامینی روچاں
نہ جنت گواتے بداریت زند اوستے
مُجاں ھوشام ئے میتگ ڈاگُر نیتگ
لگشتگ موسم ئے مزواک دستاں
نہ اِنت نوں اھد آگنجیں شادھانی
بلوچی نندو نیاد و مجلسانی
نہ منتگ میری آ مکیں کلاتے
گوں پر اھیں دامناں کیچا چنالے
بدانی پت ومہرانی نشانے
ھمک دیما ابیتکی، بے تواری
در و دمکانی آواز پلان اِنت
نہ وش اِنت کچ مرچاں پہک نہ وش اِنت
کہ پنوؔ ں گوں وتی مہراں نہ منتگ
پہ ماھیں سسی ئے شیریں لقاہا
بہ گنداریت واب و پنچ ملکا بہ ترّیت
بہ چاشیت بینگیں رکانی تاما
پہ دائم بیلہ ئے کُٹا بہ وپسیت
نہ وش اِنت کیچ مرجاں پہک نہ وش اِنت
ہن لوٹیث دل گدارے ہم بہ نندآں
لگُشتگ موسم ئے مزواک دستاں
نہ گوات ئے آمگیں لنٹان پنے
