منا وشی یک دمے بھر نیستیں
کسادے مئیں دڑدئے خبر نیستیں
روٹِک کُنڈا لوغئے دیم دازاں
گُڑدے مئیں نصیوا ما سحر نیستیں
اُمرا ئے عیشاں گوزند گزغیں
غریوں جانا پھیلویں جرنیستیں
انسان گوشغئے لائق نیست اے
تھئی دِلا ما انسانیت اگر نیستیں
مِہر مڑدُما شہ شتا مروچی
براثا براث ویلیں خبر نیستیں
اے دڑد کسہ باز دراژیں
کساناشہ کسانیں کسہ مختصر نئیں
حُذا رفیقؔ ئے دڑداں دیر کھن تھؤ
تھئی آشہ بغیر دِغردرنیستیں
