او منی دیار ءِ جفاکشین بزگر
دل انت تئی پراہ و تونگر
سُہب ءَ مہلا تو کہ پادا کائے
گوں زمینا اِنت تئی زرد و جگر
یخ بہ بیت اَور بہ بیت یا لوار
ڈگار اِنت تئی اَند و سنگر
پُچ تئی درتگ دست تئی ٹپی انت
اے پیم پہ بانداتا کنے زندو بسر
تئی سادگی ءُ بے درورین گپ ءُ گال
دوست بنت مارا چو ں شہد ءُ شکر
گوں لنگڑیں لاپاتو کہ کنے کار
رسیت ترارا ایشی میوگ وُ ثمر
کس ءِ کہ پہ آدگران وتی زند ءَ ندر کنت لطیف
راجدپتر ءِ پَنانی تہا ما نیت آ حیات و اَمر
