تھو رڈ اوتی دمگئے درستاں سیر واز گارتریں کشار کارو جان سلامت ، بر ز بالاداو سنجید گیں مر دم ات کہ یکر وچے پادری ئے گورا آت و گشتے ’’ منا بچکے بو تہ او من آئر اپہ بپتسمہ ءِ دود ءِ ھاترا چر چا آرگئے واھگدا راُن۔
نامے کئے انت؟
من وتی پس ءِ نام زرتہ ،فِن۔
ہمے د مگ ءِ جہہ منند یں لہتیں سیا ل و آزیز ئے نام ہم نبشتہ کنگ بوت۔
دگہ کارے۔۔۔۔ چیز ے؟ پادری آآ ئر ا چارا نا گشت ۔
’’ اگہ من وتی زھگ ءَ وت بپتسمہ بدئین گڑا منا باز وشی بیت‘‘ تھو رڈ پہ لپر ز گی گشت۔
’’ گڑا ہمے ہپتگ ءِ گڈی نیم ر و چ جوان تر انت‘‘
دگہ گپے اگہ دلا است ؟
نا ۔۔۔۔ بس۔۔۔۔۔۔ منتو ار ۔ تھو رڈا وتی کلاہ سر اکرت ورہا دگ بوت۔ پا دری آآنہی دست گپت و آنہی دیما چارانا گشتے
’’ اے زھگ کہ ترا ھذا بکشاتہ پتو باز بختا ور بیت‘‘
شا نز دہ سا لا پد تھو رڈ یکر ندے پداپا دری ئے دیما اوشتو ک ات۔ پادریاشانز دہ سالا پد ہم آ نہی تہا ہچ وڑیں بد لی ند یست وپہ حیرانی گشتے ۔ تھو رڈٖ تو اے عمرا ہم وش و جان سلامت ئے
شکرنت منی زندا دگہ اڑ و جنجال نیست۔ تھورڈ پسو دات
مروچی باریں ترا چونیں مستا گے گوں؟ پادری آسو ج کرت۔
من مروچی پمے ھاترا آنگن کہ باندا چر چا منی زھگ ءِ کنفر میشن ءِ بار واچے گشئے ؟
اولی باریگ ہمائی انت۔
منتوار ۔ اے دہ ڈالر ءَ بزور ۔
دگہ کارے۔۔۔۔ ھذمنے پمن ۔۔۔۔ پادری آ ہورت چاراناسو ج کرت ۔
نا۔۔۔۔ ہچ ۔۔۔نا ۔تھو رڈ درات ۔
دگہ ہشت سالا پد یکر و چے پادری ءِ کمر ہ ءِ ڈنا جاک و کو کار کنا نا با زیں مر دمے ودی آت کہ تھو رڈ شہ درستیناں ساری ات او کمر ہ ءِ تہا پتر ت ۔ مر وچی تر ابازیں مر دمے گوں۔۔۔۔ خیر انت ؟ پادری آزوت پجہ آورت و گشت۔
مروچی من پہ وتی زھگ ءِ آروس ءِ جا ر پر ینگا آتگن ۔ آ ’’ کیر ن سٹو ر لنڈ ن ‘‘ نامی ایں جنکے را وتی با نو ر کنگ لو ٹیت و آنہی آ ریپیں پس ’’ مسٹر گڈ منڈ‘‘ ہم گون انت۔
باز وش! آوَ مئے د مگ ءِ از گاریں جنکے۔
جی۔۔۔۔۔ ہؤ ۔ تھو ر ڈ وتی مو دانا پہ دستا رند اناگشت۔
پادری کمکیں پگر ے ءِ آماچ بوت پدا دپتر ءِ تہا نا مے بنشتہ کرت انت و مر دماں دز ہت کرت ۔ تھو رڈ سئے ڈ الر ایر کر ت۔
یک ڈا لر ے بس انت۔ پادری آگشت۔
جی۔ شر زاناں بلیں من وتی یکو ئیں زھگئے ہر دودا پہ جوانی کنگ لوٹیں۔
اے سیئمی رندانت کہ تو پہ وتی بچک ءِ ھا ترا ادا کائے ۔پادری ءَ ڈالر زوراناگشت۔
’’ نوں من شہ وتی زھگ ءِ گمان آزاتان‘‘۔ تھورڈ وتی دپتر بند کنانا گشت و پادری رکست کرت و گوں مر دمان ہوار رھادگ بوت۔
شہ ہمے روچا دوہپتگ پد پس و زھگ آروس ءِ تیاری آنی ھاترا وشیں مو سمے ءَ سٹو ر لنڈن ءِ گِسار و گا ات انت۔ آئی گِس ہوٹگ ءِ ہما دیما ات پمشکہ بو جیگ ءَ سوار بوت انت۔
’’منی ھیا لا منی جاگہ سو گہ نئینت‘‘زھگ ءَ سفر ءِ نیا ما گشت۔ پاد آت و وتی جاگہ ءِ شر کنگ بے بنا کرت ۔آبو جیگ ءِ ہما تحتگ ءِ سرا کہ او شتات نا گتہ پر شت آآپ ءِ تہا کپت ۔ با ز دست و پادے جتو پر یا تے کرت۔ پساہمائی نیمگا بو جیگ برا نا آئر ا ہو لیگ گر گ ءِ گشت بلیں رکھینگ ءِ گڈی کو شستا پد آئی بد ن ڈ ڈ بوت ۔
’’کموصبر ‘‘پس ءِ کو کا ر کرت و بو جیگ ہما نیمگا بر ت بلیں آئی دست و پاداں کاریلہ دات، پس ءِ نیمگا گڈی رند ا چاراتے و بڈ گپت۔
تھو رڈ ءِ جہلی جہل شت انت و بالی بال۔ آئی بو جیگ داشت وچم وتی زھگ ءِ بڈ گر گ ہمے امیتا سک دات انت کہ بلکیں آئر ا آپ چست بکنت ۔ ہما جاگہا کمو کپ گند گ بوت۔ کمو دیر اگیشتر و گڈ سر اگشئے یک گواتونے تر ک ات و ہو ٹگ آوار و چو شیشگا در پشناک بوت ۔
مر دماں دیست کہ تھو رڈ سئے شپ و سئے رو چ بے ورگ و چر گا بو جیگ گر دینت و پہ زھگ ءِ جو نا ہو ٹگ گیچن کرت، سئیمی رو چا سہبا مہلہ جون دز کپت وآئی زرت گسا شت۔
اے واقعہ ءَ راسالے گوست۔ پادری ءَ تا کر یچ ءِ یک شپے ءَ و تی کمر ہ ءِ ڈنا مر دمے پادر شپ و در وازگ ءِ پچ کنگ ءِ جہد مار اِت۔ پاد آت و درو ازگے پچ کرت۔ یک بر زیں ولا گریں مر دمے پتر ت کہ مو دے اسپیت ات انت و سرین دو تل ات ۔ پادری ءَ دیر ا پجہ آورت کہ تھو رڈ انت۔
تو شپ ءِ نیم ءَ ادا پخیر ۔۔۔۔؟ پادری ءَ سو ج کرت۔
’’ہؤ ۔۔۔۔ باز دیر بوت۔ مناں کمڑو زر گونیں کہ مں پہ غر یباں آورتگنت و اے نیکیں کار ا وثی زہگئے ناما کنیں ‘‘۔تھورڈز ر پادری نیمگا تچک کناناں پسو دات
’’ اے سک بازنت‘‘ پادری آحساب کرت و گشت۔
من وتی درستیں میراث و ملکت بہا کرتہ و اے ہما وانی نیم انت ۔
تھورڈ تونوں چے کنگ لو ٹئے ؟ پادری آپدا سوج کرت ۔
آئی سر جہل ات نشت ات و پادری آئر ا چار گا اَت ۔
’’من ترانہ گشت کہ تئی زھگ بختاورے۔ آخر آتئی آکبت ءِ وش بختی ءِ سبب بوت ‘‘ پادری آلہم لہم گشت
’’ ہؤ واجہ تو راست گشئے‘‘۔آئی سر چست کنانا گشت و ارسے درآ ت انت۔
