وختس کہ نوری ہندان روان مس
کچھی ٹی تینا ءُ خوش بیان بس
دا ملکُ نا اُوتینا خان اس
کُل قوم مُچ مس مونا امیرنا
چُنکاک بھلا مونا تہ بُسر
ہم ایڑلمّہ چو چاتے اسُر
مس دھول ورناک کُل چھاپ خلکُر
گوری مَسُر کُل تینا پیرنا
پاریر کُل تانن کین جی نے
سکھاتے خلکُس کٹاس دینے
وا ہ واہ نصیر نے لکھ آفرینے
مونے کریر سیل غازی ءَ میرنا
ڈکا مونے کُلان نوری
جوان اس پارے داکان دُوری
داکان کوچ کنکن ضروری
تماّرنتّیا خان ءِ کبیرنا
انتے اُوگازی، مونجا اولس نی
ڈکاس مونے ۔ اُست آتے ءِ بٹیس نی می
ہڑساس خیرے ۔ظلم اس کریس نی
خذمت کریر کُل اونا بہیرنا
پارے تا اُودھون خوش بیان مس
اولیا دنُما کل ایڑے زیان مس
دُوآن کنا بھاز ایڑ جنوزان مس
بنگُر بیانے تینا سفیرنا
ننا مال ءُ مڈی قربان نیکن
ننا جان ءُ کاٹم ہم شان نیکن
کٹون ہر وخت کٹان نیکن
ارین نن سپاہی میری نا میرنا
رب نے دُراخ کے اولیا دبھازے
ہچ فکرنی کپہ چلیف جہازے
ساسِکا خواجہ رب کارسازے
اُستے کریر خوش نوری نصیرنا
ساسِکا فوج اس ولد اتیار مس
سوہیل خلو کا باغ ءَ بہار بس
غازی نا مونا پلٹن قطار مس
مونا ہُرار باد ءِ صریرنا
ورنا ھنینا انتس ہر وک اُس
خل گام مونی انتے سلوک اُس
دِنانی خیالی دیر کن ہروک اُس
مونی سلوک مہ نی دا بہیرنا
نوٹ:
-1 تاریخ بلوچستان از میر گُل خان نصیر نارِداٹ1765 ء نا سکھ آتے تون جنگ ٹی بلوچ لشکر نا بھلونُسخان امسہ سَس ، اُومنہ جوان دلیر ءُ سردار و کمانداراک جنگ نا گواچی مسہ سُر۔
-2داقِصہ ہمو وخت نا ءِ کہ سر سوبی آن پد خان نصیر خان اڑسینگا کچھی ٹی سرمس تو خُڑک و مُرنا بلوچ اُلس کہ مونا تہ بسُر بخیرٹ کریر تہ تو پدان خان مون ءِ تینا اسے پارہ ءَ اڑسا ، انتے کہ بھازنگا ایڑک جنوزان اَو چُناک یتیم مسہ سُر۔
دا تاریخی ءَ قصہ ءِ کنے کَس اس اکتوبر1960 ء ٹی بِنفے سَس ایودازُوتیٹ کاغذاتے ٹی تینا خناٹ تہ۔