ہزار اپسوز ، ہزار ارمان
گمیگاں پہ ترا ماہکان
نز انتگ من کہ دُرد انگ
دل ءِ و اہگ بیاں ارجان
کُجاں آ پیشی نندو نیا دا
بلوچی مجلس و دیوان
مروچاں پہک ءَ بیمنا کیں
منی دہر ئے ہمک اِنسان
نلو ٹاں زند ئے وشّی یاں
پہ من گنجے منی پیشکان
نہ سگیت تژن و تیہاراں
گشیت دائم ترا سا چان
