انچو پرشتگ دل بارگ
چنڈ نہ باں نی نزآرگ
لنٹاں بس تی تو سیپ انت
چماں عادت تی چارگ
وائے ڈگار ئے بھت منی
ھوراں شمشتگ ہم گوارگ
من تو ہر دو انسان انت
لوٹیت ہمے گپ بس مارگ
جنگئے موسم سا چان انت
آپ انت بلوچی مئے زہرگ
گوں من کئے پہ دل ھوریں
یاد ؔ ! نزاناں بے چارگ
