امّاں ! منی اماّں ! منی ۔۔۔ کائنات محمد سلیم

امّاں ! منی اماّں ! منی
تو بل منا
من ہم رواں گوں وانگا
مرچی منی دستا بِگر
باندا تئی دستا گِراں
اِمروزئے دُرستیں وشیاں
کاراں تئی کُٹا دیاں
امّاں! منی سر پد بہ بئے
شہر ئے جنک و انندہ اَنت
پرچا تو چو بے زانگ ئے
۔(من ) شہرا رواں پہ وانگا
اِمروزئے رازئے زانگا
پہ عاقبت ئے وانگا
ندکار و زانتکار و کواس
بلکیں پہ تو من جوڑباں
یک بے مثالیں دُخترے
ناما تئی رُژنا کناں
امّاں ! منی اماّں ! منی
تو بل منا
من ہم رواں گوں وانگا