ستکگیں بیگاھے گوں ملا فاضلا ۔۔۔ ذوالفقار علی زلفی

ملا ئے دپا جرمن کبل لگ اِت…گمناما دودھ پتی چاھے آرڈر دات دانکہ جاور بھتر ببنت…مئے نیاما ھاموشی ئے سیاہ مار نشتگ اَت او ما ھمائی ءَ چاران اِت اِنت…چاہ اتک , آئی ئے آپ ئے شوھاز ا چاریں نیمگا چم شانک دات اَنت۔۔۔من کماش ئے مراد زانت پمشکا بار والا ءَ جگے آپ ئے گوشت۔۔۔بار والا پٹھان بچک اَت , من پشتو وَ ھیر نزاناں بلے ھمے یکے جملہ یاد گپتگ “الا کا ! اْبّو راوڑا خانا , مہمان راگل دے”۔۔۔پٹھانا بچکندے جت۔۔۔.دمانا جگ مئے دیم ءَ اَت…
“ھاں ملا ! باریں شما عطا شاد ئے باروا اشکتگ؟” من پدا گپ بندات کت…
آ بلے گندگا پروشت پروش ئے آماچ اَت۔ اصل ترکگ ئے نہ کت بس لہم لہم ءَ آپ وران اَت…منی دویں چم آئی سرا سک اِت اَنت۔۔۔آنہیا یک چمّ ئے منا چارات بلے ھچ ئے نہ گوشت۔۔۔گلاس ایر کنگ ءَ پد چاھے کوپ ئے دستا کت او وت سرا رٹگ ءَ لگ اِت۔۔۔..
“منی وھد ئے ایر دستی تئی اھد ئے بادشاھی , تئی شپ تہار آجو منی بامسار بنداں ۔۔۔…چوشیں دروغ روچ رھمی تئی دزگھار بنداں”۔۔۔…”ھنچو عقل وفہم ءَ زبھر انت واجہ , آپ ءَ بریت گوں زھم ءَ واجہ”۔۔۔.”من وغلام و شیر یکے مرکبا سوار اِت انت , منیر ئے کسہ ءَ مکن , منیر چنچو بزگ انت۔۔۔..”۔۔۔”جگر اوستانی تل تو چوں مداتیں , منی مھر ئے بدل تو چوں مداتیں…”اے روچ مئیگ انت سوچی ارواہا، تئی سر ئے آزمان دگرئیگ انت…”
من و گمنام برے یک دگری ئے دیم ءَ او برے کماشا چاران اے رپٹگ ئے دورہ ئے سرا ھیران اتیں کہ اناگاہ آ ھاموش بوت او چاہ ئے گٹّ ئے گپت۔۔۔..
منی سر گوشے سنگین اَت , من پدا جست دؤر دات “منی واجہ شما عطا شاد ئے سرا گپ نہ کت”۔۔۔.
کماشا مئے نیمگا چارات , چم ئے بند پچ کت اَنت پدا نرم نرما درائینت ئے۔۔۔. “چکاں ! عطا بلوچی شائری نہ کنت , آ وت سریں او وتگڑیں گپ کنت”۔۔۔..
“بلے واجہ شاعری وَ وتگڑ بیت , دگر گڑ وَ گیگان اِنت”۔۔۔
“ھو , راست گوشے بلے شاعری تہا باید یک پیغام ببیت , ھال اھوال ببیت۔۔۔.ھنچوش کہ جام درک , ملا قاسم , مست توکلی او ملا عزت ئے شعر اَنت یا ھانی شہ مرید , بالاچ , چاکر گوھرام و نودبندگ ئے شعر اَنت۔۔۔.اے کجام شائری انت کہ عطا کنت یا ھمے کئے انت کہ مروچاں ھرکس آنہیا بلوچی ئے مستریں شائر لیک ایت” ۔۔۔ آ کمو ھاموش بوت گوشے چیزے یات کنگا اَت سھتکے ءَ پد پدا گپ ئے سلسلہ چہ ھمودا بندات ئے کت ۔۔۔
“ھو , ھمے مومن , ھاں ہمے منیر مومن , اے واجہ وت گوش ایت و وت پھم ایت ۔ھر کسا شما سرپد نبئے آئی ءَ مزن گوش اِت۔۔۔…منا ستک باور اِنت ھرچ آ مردم کہ سید , عطا , گل خان یا مومنا مزنیں شاعر گوش اَنت ایشانی مستریں بھر اے واجہانی شعراں نزان اَنت۔۔۔یکے آجست بگر سیدئے یک سرجمیں لچھے بگوش گڑا بچار تماشا چوں ھبرہ تاب دنت۔۔۔شما گیگان گر اِت , شما گندے پوہ ! پلانی ءَ دراھیں مردم مزن کنگ ءَ اَنت۔ اگاں من مہ کناں مردم منا کلاگ بند اَنت کہ اڑے تو وَ شائری سرپد نبئے۔ چمشکا شما دروھ یکے ھبر ءَ گر اِت اودار اِت پلانی مزن اِنت۔۔۔…بابا چوں مزن اِنت، جواب نیست۔۔۔شما منا شھلچہ کار گوش اِت چیاکہ سید ا گوشتگ۔۔۔… اڑے بابا آ مرد ا منا ونتگ ٹپاس اِتگ و وتی پھم ئے رد ا منا اے نام داتگ بلے شما چے کتگ؟۔ شما نہ منا ونتگ او نہ منی زمانگ ئے دگہ شاعرانی کلام ٹپاس اِتگ ۔ رحم علی مری , جمشید مری , جام درک , جوانسال بگٹی , ملا عزت دگہ بازینانی شعر شما اصل گوش نہ داشتگ اَنت ۔بلے بس گپتگ داشتگ ملا فاضل اِز گریٹ , ھی از شھلچہ کار , شھلچہ کار مائی فٹ ۔ شما منی ھم پشک وتی کوپگ ئے شال کتگ…من اڑے عطا ءَ شاعر مان نیاراں نی تو بیا ثابت بکن آ نہ تہنا شاعر انت بلکیناں شریں شاعر انت۔۔۔..من زاناں تو وَ توے تئی وتگڑیں شہ زانتانی گورا ھم ابید ایشی ءَ دگہ پسو نیست , عطا باز مزنیں شاعر انت۔۔۔..شما سک سستیں او جان دزیں مردمے۔۔۔.دگرانی گیگان کن اِت , دست نہ رس ایت اردو او انگریزی ئے چار کتابانی نام دئیت دانکہ مردم شمارا وانندہ و زانندہ حساب بکن اَنت۔۔۔.مئے زمانگ ءَ چوش نہ بوتگ , مئے شعر چکانی دپا بوتگاں , جنیناں گوشتگاں , شپانکاں دپگال کتگ آں۔۔۔…شمے شعراں کس گوش نہ دارایت , شما وت شعر پر بند ات ءُ وت دپگال کن اِت یا چار بے سریں گشندہ شما پیداک کتگ آیاں زر دئیت پدا آ شمے بے سر ءُ پادیں شعراں گوں بے سری ءُ ھندوستانی ساز وزیملانی ھمرائی ءَ گوش ایت۔۔۔..شما گل و شات ئے ۔۔۔شمے شعر ایش انت کہ ھنا ھنا , ھنا انت , ھنا درد ئے دوا انت , بانور ئے جل ءَ بہ بندے ما تربتی نیائیں یا انگت شھکار کن ات گڑا , قول انت تئی بانوری ءَ گوکے دیاں من سرگوپا”۔۔۔.

کمو ھاموش بوت۔۔۔.دور یک چیزے ئے سرا چمّ ئے سکّ کت اَنت پدا گوشے وابئے تہا گپا لگ اِت۔۔۔

“تو , تو منا ھم وتی پیمیں پد گر حساب کنے۔۔۔تئی دست برس ایت تو گوشے واجہ اے فلسفہ انت , جدت و ساکیت ءِ ردا ھنا آزادی انت , درد غلامی انت , بانور ئے جل ریاست انت او تربتی ءِ بزانت سیاسی ورکرانت۔۔۔شما پھوال ءُ سادھیں بلوچ ءِ رد دیگ وش یات گپتگ”۔۔۔.

آئی ءِ اے دراجیں گشتانک ءَ رند من گمنام ءِ گوشا گوشت “کلین بولڈ”۔۔۔

گمناما درائینت “نہ اڑے کلین بولڈ , واجہ سید , عطا , گل خان ءُ مومن ئے ناما گرایت بلے درور بازاری شاعری ءِ دنت۔۔۔.. اے وَ گیشی انت”۔۔۔

من دیم ملائے نیمگ ءَ ترّینت بلے کوشست کت چمّانی مہ چاراں۔۔۔ “ھو واجہ شما مئے مزن نامیں شاعرانی ناما گر اِت بلے درور ھنا ءِ دئیت , اے وَ گیشی انت۔۔۔..شما سید یا عطا ءَ نگد بکن ات شریں یل دے ایشاں بسمل , فراز ءُ عاجز ءَ نگد بکن انگت دل نہ منّ ایت مئے فیس بکی شاعر چوشکہ تاج بشیر , شے خالد , غنی ابدال یا تاج بلوچ ءُ چندن ساچا نگدکن۔۔۔.اے وَ گپے نہ انت کہ تو کت۔۔۔مئے زمانگ ئے مردم گیگان گروک نہ اَنت کار کنوک اَنت اسحاق خاموش بلوچی سیاھگ ئے سرا کارا انت , ضیا بلوچا ھم ھمے درگتا کتابے نبشتگ , ناگمان و تاج ھم کار ءَ انت , اے.آر داد ءَ نگد ئے سرا چنچو کتاب نبشتگ , شاہ محمد مری ئے سنگت اکیڈمی ءِ باسک سک زھمت کشّگ ءَ انت , عومر کیّا ءِ تاکبند شما نہ دیستگ۔۔۔.وقار بلوچ , درمحمد افریقی ءُ زبیر ٹھاکر بلوچی سینما ءِ بن ھشت ایر کنگ ءَ اَنت , ڈاکٹر حنیف شریف , انور غلام ءُ ایدگہ سنگت اے بن ھشت ءِ سرا ماڑی مک کنگ ءَ انت۔۔۔.چاھبار ا بلوچی سینما وانینگ بوگا انت۔۔۔شما اھدی زمانگ ءِ مردمے پمشکا شمارا مئے زمانگ ءِ سرا زھر کئیت”۔۔۔.من پہ زانت عابد آسکانی ئے نام گار کت۔۔۔بھتاور ا کئے ءَ گوشتگ سرگوپا گوک دیگ ئے قول بدے۔۔۔

گمناما چاپ جت , من بگل گوات کت اَنت گوشے جنگ ءَ سوبین بوتگاں بلے آ تنیگا پروش ورگئے موڈ ا نہ ات۔۔۔.

“شریں اے بگوش , اسحاق خاموش چی اِنت آزمانک کار یا شاعر؟؟”۔۔۔

“چوناہیا شاعر انت بلے آزمانک کاری ھم کنت چیا زاناں؟”۔۔۔

“گڑا سیاھگ ئے سرا چیا کارا انت زاناں زبان زانتی ھم واجہ ءِ پڑ انت؟”۔۔۔

منی گورا پسو نیست اَت ۔۔۔…

آنہیا پاگ شر کت و ریش لتار اِت انت…

“شما فیشن ءِ حسابا کار کن اِت۔۔۔..مرد شاعر انت بلے آزمانک نبیسگ ءِ ڈْبّہ ھم زرتگ ئے ایشی معنا اے بوت واجہ وتی شاعری ءِ سرا مطمئن نہ انت پمشکا سر سر جَنَگ ءَ انت نی سیاھگئے پڑ ابورتاچی کنگا انت چیا کہ سیاھگئے سرا نبیسگ مروچاں فیشن جوڑ بوتگ۔۔۔…ناگمان گوش ایت منی دلدوستیں پڑ آزمانک انت بلے واجہ ئے کتاب سیاستہ سرا اَنت پدا یک پاد ئے سیاھگئے تہا ھم مان داتگ دلدوستیں پڑچوں لَکّْڑ ئے ڈنّا ھشک و ویران انت , آزمانک سیاسی ورناھانی رنگا گار و بیگواہ اَنت۔۔۔..بسمل و پھوال شاعر اَنت بلے شاعری ئے جاہا سیاست کنگا انت چیاکہ سرمچاری فیشن اِنت , ایشانی شاعری وَ ھیر پْشتا پش کپتگ بلے سرمچاری ءَ ھم ھچ نامے نہ کشتگ چیاکہ اے ایشانی پڑ نہ اِنت۔۔۔…تاج بلوچ ھم ھنچوش گڑ منج انت۔۔۔اے.آر داد برے شاعری کنت , برے آزمانک نبیس ایت وبرے نگد ءِ نیمگ ءَ ملّانک وارت ہر فن مولا ہر کام میں کورا واجہ داد ئے سرا فٹ انت۔۔۔سینما ئے سرا من گپ کنگ نلوٹاں چیاکہ من زاناں اے منی پڑ نہ انت”۔۔۔ اے ھبر ئے سرا بچکند ئے ھمرائیا چمّکے ھم جت ئے۔۔۔”شما مانگیش اتگیں پدریچ اِت , شمے ھچ سر پِر نبیت کہ چے بکن اِت۔۔۔.شاعر آزمانک کاری کنت , آزمانک کار سیاست کنت , نگد کارا شاعری ئے دمب گپتگ , گوشندہ وتا کواس لیک ایت , شہ زانت ھما انت کہ شاعر انت , شاعر ھما انت کہ شاگرد ئے باز اَنت , راج ئے ھذمت آشوبی شاعری و آزمانک کاری ئے تہا زانگ بیت…آشوبی لبزانک ئے ناما شما دراھیں چاگرد برباد کتگ , آشوب نیتک بلے چاگرد ئے دل کشوکیں جاتیگ ھر کجا یل اَنت , چاگرد ئے ارواہ کوشتگ شما گوں وتی آشوبی لبزانکا۔۔۔..اڑے شما وَ گار اِت پھک گار اِت۔۔۔. گپتگ داشتگ ما فلسفہ زانیں , جدت و ساکیت زانیں , شما ھاک پْر زان اِت ۔۔۔. وتا درگیج اِت بابل , وتا بزان اِت , وتا شوھاز کن ات , درگیج اِت وتا”۔۔۔.
ملائے چاہ ھلاس بوان اَت بلے گپ ئے ھلاس بوگئے نیمگا روگا دلمانگ نہ اَت۔۔۔..مارا وَ واجہا ٹَکّائے مردم نہ کت۔۔۔
گمنامئے دیم سْسّ سھر اَت , گمناما کمو ھمت کت …”واجہ آشوبی شاعری ئے تہا چے ھرابی انت , راج و ملک ءَ نازینگ زاناں ھراب اِنت ؟۔۔۔۔۔۔ انو جنگ انت آشوبی شاعری سک زلوری انت”…
“ھو , آشوبی شاعری و آشوبی لبزانک سک زلوری انت بلے پہ دژمنا”۔۔۔
“چون؟” منی گردن چوں کروسئے مِک بوت۔۔۔
“ھو ھو چون؟” گمنام ھم بے تاھیر اَت…
( روان انت)