بلو چی سازوزیمل ۔۔۔ سجا د کو ثر بلو چ

بلو چ ساز و زیمل ووسو تانی گو شدا رگ پد مر دم ءَ راہمے سما بیت آگوں گہگیری تب ءِ ہمگر نچی ءَ ابید سوت و زیملانی بے بہا ئیں گنج ئے
مو جود انت کہ اید گہ زبان وراج و چاگردانی تہ ءَ پہ گدار ے گند گ ءَ کیت انت ۔ مان بلو چ زند مان کجام اوں ساعتے ، وھدے او جاورے بہ بیت ، آالم ءَ گوں ساز و زیمل و شیراں ہم گر نچ انت۔ ننک ءِ ودی بو ئگ ءِ و ہدا داں شش ، دہ چاردہ یا چھل شپا کپتوک ءِ گساسیادو وارثو
ہمسا ئیگیں زالبول سر شپاکاینت سپتو وزبتو نا زینک جن انت۔ داں شیر مچی ءَ ماس وتی زھگ ءَ ’’لو لی‘‘ دئینت دانکہ ننک ٹیبر ک بہ بیت او بازیں و ھداں ماس وتی لاڈ کیں زھگ ءَ شیر ءِ سند گ ءَ پداوں لو لینیت۔گیر آرگ بہ بیت بچکیں زھگا نی جتائیں او جنکیں زھگانی جتائیں لولی بنت کہ ایش ازمی تک ءَ یک دومی ءَ جتاانت۔ پہ زھگانی واستا چشکہ ،و ھد ے کہ ز ھگ کمے مزن بیت اوگوں وتی ہمسر و ہاں روت لیب کن انت گڈا اے دماناجو ابی رنگ ءَ سو ت ءَ گوں و شگٹی ءَ الہان کن انت۔ ایشاناں ’’لیب لچہ‘‘ گش انت ۔ گیر آرگ بہ بیت ایشانی تہ ءَ ساز و زیمل ئے ہو ار نہ بیت ابید ہور ءِ توار ءَ شنز گ ءِ زیمل ءَ گوں گو نڈو اے لچہ آں گوں و شیں طرزے ءَ الہان کن انت چشکہ :
اکن بکن
دومی جنکن
ساوڑ سڈو
کچی واری
چک ءَ چیر دئے

یا

ہر گوش و پتن گو ش
تر ا کئے ءَ جت و کشت
منا شو میں شپانک ءَ
سالو رو چ گو زنت بلوچیں زھگ و رنا بیت ، جا ور مٹ بنت۔ آنہی زیمل وسوت اوں مٹ بنت۔ آوتی ہمبو ئیں با لاد اسوت و نازینک ، لیکو ، زھیر و ک، ڈیہی آں گوں و نودکنت دانکہ مر گ ءِ امبازاں بیت گڑا آنہی نز یکیں عا زیز ، سیادو وارث، پر ائی مو تک الہان کن انت۔ آنہی گو ست ءِ ہمک ساعت و دمانا گیر کا رنت ۔ بزاں کہ بلوچ ہماں راجاں ہو ار انت ایشی ءِ ننک اچ ودی بوئگے سا عت ءِ سپت و ثنا ءِ دروشم ءَ بگر دانکہ اے کو ڑہ ئیں جہان ءِ یلہ دیگ ءِ و ھدءَ موتک ءِ درو شم ءَ بلو چی مو سیک ءِ رنگ و درو شم گند گ ءَ کیت انت چیا کہ مو سیک ءِ وتی یک جتائیں زبان ئے، ہمک سا ھدار کہ اُشکنیت ئے آپو ہ و سر پد بیت اور ایشی شیر کی ءَ ماریت ۔ بلو چی زبان ءِ نامی ئیں بنشتہ کار واجہ مراد آوارانی وتی یک نشتانکے کہ آپر و فیسرطا ہرحکیم ءِ ردو بند داتگیں ’’ بلو چی ردانک ءِ نو کیں سفر‘‘ ءِ تہ ءَ چھا پ بو تگ، بلو چی مو سیک ءِ با بتا وتی ھیال و دلیکہ آں چش درآھینت۔
’’ بلو چی مو سیقی ءِ با روا تاریخی حو الہ دات نہ بیت ، اینکہ ضر ور گشگ بیت کہ اد ءِ چپ و چاگر د ءِ تباگوں آیاں وتی مو سیقی ءِ تہا چیز ے پرک پید ا کرتہ ، ہمے پیما سو ت ، زیمل ، ساز، آوازءَ اے دمگانی تہا یک نوکیں وڑے اختیا ر کرتہ ۔ بلو چی مو سیقی ءِ تہا مر و چی ہم عر ب و ایر ان ءِ گو نا پ مو جو د انت۔آدیمتر ا بلو چانی زندو بلو چانی گوں سازو زیمل ءَ مہر و دو ستی و بلو چ پہلوا ن و از مکارانی بابتا چش در آھینت،
’’ قہر یں زمستان، تبدیں لوار ، بشام ءِ ہور ، اے دراہ یکجاہ ہم بہ بنت آیانی کا راں زوال کر ت نہ کنت لو ڈ و طو فاناں چہ مجال کہ آیانی ارادہاں مکن بکن انت ، پداہم زند گی ءِ رنگ رنگیاں ، قد رت ءِ ند ارگ ءِ وشیاں ، حسن وجوانی ءِ مستیاں و شد لیں رسم و رو اجانی رو چاں ہما جذ بہاں ٹو ھین انت کہ آیانی مز اج ءِ تر ند ی ہر و ھد اے نو بت اجازتہ نہ دنت۔ اے قدرتی اڑے کہ انسان ہر جاہ وتی گنا ں ءَ جنت ۔ سوت و زیمل ءِ دیو انگ بیت ۔ کو ہستگی سوت و زیمل ، چاپ وچوگانادلے دئینت ۔ ہمے ھیال گوں بلو چاں ہم است ، آیانی عہد یگیں دورو با ریءِ تہا جنگ و مڑ ، کرو کش ءِ زند گی ہروھد مچتہ ، بلو چی شاعری ءِ دپتر چمے و اقعاتاں پرنت ۔ بلو چی پہلوان گوں وتی خاصیں اند ازے ءَ اے شعراں جن انت ۔ چار صد، پنچ صد بلکن چد و گیشیں بندانی شعر گو شگ بو تہ۔ چر یشی اے سہر ا بیت کہ مو سیقی و شا عری یکد گر ا گوں چو جیگ ءِ دامنا ھو ار انت ۔ بلو چی مو سیقی ءِ بنیا د یک خاصیں لے ءِ سرا ایر بو تہ کہ حاکماں مو سیقی ءِ نیمگا دلگوش گور کت۔ وتی سر پر ستی ءِ دست اشی سرا ایر شت و مو سیقی ءِ تہا سر وسازانی راہ و رھبند جو ڑ کرت۔ موسیقی آ رایک راستین وپائد اریں ہنکینے دات۔
اگاں ما بلو چ راجئے زند مانا بچاراں گڑا اے چاگر د ءِ تہ ءَ تمنی کدو با لاد اچ بن ازلا بگر دانکہ انو گا استیں۔ بلو چ راجد پتر ءَ بلو چ راج ءِ تہ ءَ جہلی تبک ءَ ابید بازیں نامداریں شا عرو ساز گرانی سیادی اچ بر زی ٹک ءَ اوں بو تگ انت۔چشیں بازیں کلا سیکل لچہ و دشئر استنت کہ آتمنی سر و ک و حاکمانی بابت و حوالہ ءَ ابید آیانی وتی پربستگیں شیر ھست انت ۔ اچ ایشاں با زینے ءَ نام در آؤ رتگ و دیما آھتگ انت۔ اچ اے گپاں ہمے پد ر بیت کہ موسیک و سازو زیمل بلو چ راجئے زند و چاگر د ءِ تہاشریں بستار و اھمیت یے و اھند بو تگ۔
اگاں ما بلوچی سازو زیمل ءِ راجد پتر ءَ بچاراں گڑا چشیں باز ساز گر و گشند ہ و پہلوان بو تگ انت کہ اے پڑا وتی نام اش در آؤ رتگ چشکہ کمالان (زرباری بلو چستان) ، ملارمی ( گو ادر) ، گو ھر ام (زرباری بلو چستان) پہلوان سالمی ( کیچ ) ، ملا مو سیٰ ( زر باری بلو چستان) ، شہداد ہوت (دشت) ، ا شر ف درا ( کیچ) ، فیض محمد بلو چ، مرید ( با ہو کلات) ، مر اد بخش ( با ہو کلات) ، مز ار ابر اہیم (نلینٹ) ، بشام، کمالان ، قادر بخش قا دک ، عبد القا در ، سبزل سامگی (کیچ) ، استادنظر محمد ، صالح محمد، استاد خیر محمد ، علی محمد سادبادی ، مریدبلیدی، عبد العز یر بلو چ ، شفیع بلوچ ، استا د عبد الستا ر بلوچ ، ولی محمد بلوچ، محمد جاڈک ، نو ر محمد نورل، قاسم امین، امام بخش مجنون، امام بخش مستانہ،امام بخش ملیری، نعیم رحمد ل ،نو ر خان بز نجو ، نصیر احمد ، عارف بلوچ ءُ دگہ بازیں گشند ہے ہو ارانت ۔ زالبو لیں گشند ہانی تہ ءَ آمنہ طو طی ، شر یفہ سوتی ، گل جان گلی، جیبہ (جیونی) ، ذلیخہ کوئل ، حانی، زر ینہ بلو چ، سکینہ ناز ، نسیمہ شاہین ، در بی بی ، کذ با بو ، کذ با نو فیض ، ماھیکان ، سارا، زینب (زینو ) ءُ دگہ بازیں گشند ہ
ہو ارنت۔ ساز گرانی تہا سر و دی نو ری ( زرباری بلو چستان) ، سر وزی قیمسا ( زر باری بلو چستان ) ، اللہ داد لاشاری، قدرت اللہ ، سروزی پیر محمد ، استا د جمعہ سو ری زئی ۔ استا د عبد الر حمٰن سر نائی ،غلام سر نائی، استاد اعجاز (پسنی) ، استاد جمیل مگسی ، استاد رشید ، شیر محمد اسپند ار ( دونلی) ، بلاول بیلئجم ، علی محمد ( سر وزی ) ، رسو ل بخش زنگشاہی (ربابی) استاد محمد علی محمد حسنی ، ملا قاسم ، ظہو ر خان زیبی ، محمد جان پنجگوری ، عثمان بلو چ، سچو خان ءُ دگہ بازیں سا زگر ھو ارنت کہ آہاں نام در آؤ ر تگ۔
بلے اچ ایشاں ابید بلو چی مو سیک ءِ دو دگہ درپشنا کیں استال استنت کہ آیاں بلو چی سا زو زیمل و و مو سیک ءِ آ زمان داں دو ر ءَ وتی رژن اش تالان کر تگ بلے مئے گیشتریں و انو ک چہ اے استالان با بلد انت۔
بلو چی ساز و زیمل اے دوئیں در پشنا کیں استال نامی ئیں سازگر ’’ رئیس در ویش کیچی‘‘ او،و طو طی لسانیں ’’ بیگم گو ادری‘‘ انت۔ کیچ ءِ نامی ئیں ٹک رئیس ءَ چے سیادی دارو کیں نامد اریں ساز گر و از مگر ’’ درویش‘‘ اچ وتی سیاد و وارثاں باریں چی ءَ دل تنگ ءُ زہر بیت وتی بنکی ھنکین یل کنت و روت گو ادر اجہ منند بیت ۔ آ’’رباب ‘‘ ءِ جنغا با زبلد بیت، اے پٹر ا آنہی نام ءُ توار داں دور ءَ مابپر شیت او، با زنا مد ار بیت ۔ اے نامی ئیں سازگر ءِ زندو ازم ءِ سرا گپ جنغاساری ہمے ساز ءِ سر اگپ جنگ ھژ دری انت کہ ہمیشی پثر در ءَ آنامد ار بو تگ۔
’’ رباب‘‘
بلو چانی یک کوھن و کد یمیں سازے کہ تنی و ھدی مان بلو چستان ءِ ھلک و دمگاں وتی پیشی شکل و درو شمے ہماو ڑا بر جاہ داشتگ بلے اید گہ ھندو جاہاں چشکہ ہند و ستان ، او گانستان و وایرانا اید گہ بازیں ھند ءِ دمگاں ’’رباب‘‘ ءِ بنکی شکل و درو شم بدل بو تگ او ہمے پیما شی سیم و تارانی کچ وکساس و جا گا ہ اول بدل بوتگ انت ۔بلے ماں بلو چستانا ربا ب ءِ سازتنی و ہدی وتی ہما کو ہنیں او کِد یمیں شکل ءِ دروشمے بر جاہ داشتگ۔طا ہر حکیم ءِ ر دو بند داتگیں کتاب ’’ بلو چی ردانک ءِ نوکیں سفر ءِ تہءَ واجہ ا شر ف سر بازی ’’ر با ب‘‘ با بتا بنشتہ کنت ۔’’ ربا ب ءِ کلیں دراجی نو د و پنچ سنٹی میٹر انت ۔ آنہی تاج ءِ دراجی کہ مو ر PeaCock ءِ بل ءِ و ڑا انت ، پا نز دہ سینٹی میٹرنت۔سرظا ہر ءَ انچش جاہ کیت کہ رباب و سر و دچہ یکیں ز ات و ز ر یاتا انت او اے دوئین سازانی نیام ءَ ظا ہر ی فر ق و تفاوت ءِ مثا ل انچش انت کہ مر دم ھیلنی ءِ کلو نٹ ءَ نیام ءَ دو کپ بکنت تہ آسر و د ءِ وڑا ئینت اوموزاتی ءِ کلو نٹا چہ نیا ما دو نیم نکنت آں ربابئے دروشما دئنت کہ البت اے درو شم آیانی تہنا لاپ دار ءُ نال ئیگ انت۔ گر دن ، گو گجا ہ ، تاج ءِ رنگ ءُ در و شم چہ یک دگر ے ءَ پہک ءَ جتا انت۔
ر باب ءِ جنغئے ر ھبند ایش انت کہ ربا بی ربا باہمے ڈول ءَ وتی ز انسراں داریت کہ لاپ دار بز اں نال گو گجاہ ءِ نیام ءِ جا گاہ آنہیءِ راستیں زان ءِ سرا ایر بیت ۔ چپی دستا ماں گو گجاہ ءِ گردن ءِ سر ا، چہ چیر ءِ نیمگا مان ترین ایت ءُ چپی دست ءِ سر و شا چپی زان ءِ سرا تکہ دنت ،دست ءِ مائی لنکک ءَ رباب ءِ گردنءِ پشت ءَ مان ترین ایت ءُ شہادت ( سبابہ) ءِ لنکگ ءَ زیل ءِ سر ا ، نیا مجین ءَ لنکک ءَ ، گور ءِ سر ا آدگہ لنکک ءَ بام ءِ سرا ءُ چو ر کی مو ردانگ ءَ ماں ٹیپ ءِ سیم ءِ سرا ایر کنت ۔ ربا بی ءِ راستی دست کہ مضراب ئے شصت ءُ میا نجینی لنکک ءِ نیا م ءَ داشتگ ، چہ نال ءَ مان تر ایت ءُ حر ک ءَ کلھے بر ز ، گو ر ءِ سیم ءِ وڑیں روت ءِ سر اپہ جنگ ءَ تیار و آمادہ بیت ۔ جنگ ءِ وھدا کہ مضراب گوں ربا ب ءِ سیماں گوں کیت گڑا آسیم شل انت و نز کانیت و اے وڑا وشیں زیمل ءِ توار چست بیت و گوں زیمل ءِ ہم تواری ءَ رباب جنوک رباب ءِ تاج و گردن ءَ ہما رنگ ءَ بُر زجہل ، بارت و کاریت‘‘
پاکیں ھاوند ءَ رئیس درویش کیچی ءِ لنکانی تہ ءَ یک انچیں ازم یے داتگ ات۔ وھدے آ نہیا ربا ب وتی زانسراں ایر کرتگ و جنگ بنا کرتگ گڑا آئی پگر و و ھیا لانی کپوتا سک باز بُر ز بال کرتگ و کدی کدی اچ وت بے سما بو تگ پمیشکہ رباب ءِ با بتا گُش انت اے یک ’’الہام ‘‘ دیو کیں سازے۔ بز انکہ ایشرا دُور پگریں و دوراندیشیں مردم چشکہ صو فی و درویش ، کواس و شا عر جن انت و گوش دارنت۔کیچ ءِ زانتکاریں و کواسیں ازمکار’’ درویش‘‘ اوں یک خدائی درویشے ات۔ ہر کجا کہ رباب ءِ گوشدار وک ءُ پہموک ھست ات آنہی ازم ءِ مرید ات انت، وتی دو ستی ایں ازمکار ءِ عاشق ات انت۔ ماں گنجیں ’’ گوادر‘‘ ءَ درویشا وتی ازما را بازیں مجلس و دیواناں پیش داریت ۔ لس اولسا آنا مدار بیت و ہر یکے ءِ لوٹ و واھگ بیت کہ درویشا گوش بداریت ۔ ہمے گوادر ءِ نامی ئیں گشندہ ’’ بانک بیگم گوادری‘‘ ءِ اوں ھُب و واھگ بیت کہ نا مداریں سازگر ’’ درویش ‘‘ ءَ گوش بداریت۔ یکر وچے آیانی نیا دے بیت گڑا ازمکاریں ’’ درویش ‘‘ وتی ھثر دہ تاریں ربابا وتی زانسراں ایر کنت و وتی لنکگاں کارمر ز کنت۔ چپ و چاگرد ابیتک ، بے ترک و توارات ، انا گاہ ءَ طو طی لسانیں ’’بیگم ‘‘ ءَ دپگالے الہان کنت ، چاگر د ءِ بے تر ک وتواری پر شیت و دگہ کیفیت ے ودی بیت ۔ اے پیما اے دوئیں ازمکار یک شریں وڑے ءَ وتی ازم ءَ پیش دارنت و یک دومی ءَ راپہم انت۔ لھتیں مدت ءَ شر تریں ازمکارانی تہ ءَ ھوار بنت ، بازیں کو اس و زانتکار انی لیکہ و ھیال انت کہ بیگم گوادری ءِ پر زیملیں توارا رئیس درویش ءِ ازم و رُبابا رایک نوکیں زندے دات و اچ ہمشی بر کتا نامداری ءِ گڈی سِیم سراں سر بو ستگ۔ بلے پاکیں ہاوند ءَ رئیس درویش ءِ لنککانی تہ ءَ بے دروریں ازم یے داتگ ات ۔وھدیکہ آنہیا وتی دستانی لنکک رباب ءِ ھژ دہ تارانی سر انا چ پر مات گڑ ا اچ وت بے سدھ و بے سما بوت و بے مٹیں ساز و زیملی چاگردے ودی بوت۔
’’بیگم گوادری‘‘ اچ ’’ رئیس درویش‘‘ باز اثر مندات ، اے دوئیں دو ستداریں ازمکا رہر کجام مجلس و دیواناں یکجا ہ ات ءُ ساز و زیملی دیوانانی بر اہ انت ۔ ایشانی یکجاہی و ہمراہی یک دومی ءِ لوٹ و واھگ اوں است ات۔ ایشاں ہر کجام ساز و زیملی دیوان داں مدت یے ءَ مہلوک ءِ دلانی تہ ءَ ات، اے دوئیں السی ازمکار ات انت۔ماں کیچ ءَ رئیس ٹک ءِ سر وک ءُ کماشانی لو ٹ و واھگ ات کہ مئے ٹک ءِ نامداریں ازمکار دوار کیچا بیت اوہمیداجہ منندبیث۔ درویشا ہمے مسترانی اے واھگ من ات ، گوں بیگم ءَ سلاہ و سوج ءَ پد بیگم ءَ وتی دوستدار ءَ راکیچ ءِ رؤ گ ءَ اِشت۔ بلے اے شر طے ایر کرت مناوتی ھمرائی ءَ بر ۔۔۔لھتیں روچاں پد اے دوئیں نامداریں ازمکار دیم پہ کیچ ءَ رھادگ بوت انت ، جو سک ءِ نز یک ءَ ایشا ناں شپا گپت و وہمیدا جل ات انت۔ ادا بلوچی ساز و زیملی دیوان ئے بر جاہ ات گڑا اے دوئیں ازمکاراناں اول موہ رست کہ وتی ازم ءَ اے دیوان ءِ دیماپیش بد ار انت ۔وھدیکہ اے نامداریں ساز گر و گشندہ ءَ وتی ازم ءِ کمال پیش داشت گڑا اچ دور ءَ مہلوک آھتک و وتی دوستداریں ازمکار اشکت انت و داد اش دات انت ۔گڑا سھب مہلا گو ں مچکائی ءَ وتی اے دوستدا ریں ازمکار گوں شر پ و عز تا کیچ ءَ بر ت انت و سر کرت انت۔رئیس ٹک ءِ کماش و ورنایاں اے دوئیں نامداریں ازمکار گوں جو ش و جذبگ ءَ وش آھت کرت و عز ت و شر پ دات انت۔
رئیس ٹک ءِ کما شاں اے دوئیں ازمکاراناں ہر کجام ساز و زیملی مجلس و دیواناں یکجاہی ءَ دیست انت گڑا آیاں اے کردءَ رابلوچی دود وربید گانی پا مالی لیک ات و رئیس دوریش ءِ سرا زور پہر دات و آئی ءَ را کڈ نہ کرت کہ آگوں بیگم گوادری ءَ آروس بکنت لھتیں وھد ءَ پد درویش و بیگم ءِ آروس بوت ۔ نوں یک دومی ءِ زند ءِ ھمراہت انت ۔بلے درویشا بیگم ءِ سر ابند ش جت و آرااچ لوگ ءَ در آیگ ءَ نیئشت وبلوچی ساز و زیملی مجلس و دیواناں بہرے نہ زرت۔ اے ہما بیگم ات کہ ہر کجام سازو زیملی دیوانانی بر اہ ات۔ آئی شہکلیں توار ءِ یک جہانے عاشق ات بلے آتوس ءَ پداے وش تواریں بلبل بند یگ ات۔
رئیس درویشا وتی لوگ بانک ءَ را بازیں آسراتی و مہر ءِ دیگ ءِ جہد کرت بلے آبازیں بلوچی دود ءُ ربید گانی دیما لا چار ات۔ رئیس درویش آنہی زند ءِ ھمراہ ات بلے انگتا بیگم گوادری ملور ملو ر ات ۔ اچ وتی زند ءَ بیزار ات۔ ساز و زیمل ءِ توارے آنہی گو شا ں کپت گڑا آبے تاھیر و تکانسر بوت۔ آنہیا ہمے لوٹ ات سوتے الہان بکنت و اچ وتی گو شداروکاں داد بہ گپت بلے آاچ اے داداں ز بہر ات۔ آوتی جند ءِ لوگ ءَ کید ات۔ زمستانی شپ ات انت یک شپے ہمے کر و گور اں بلوچی ساز و زیملی دیوانے بر جاہ ات۔ ساز و زیملی مجلس ءِ براہ رئیس درو یش وتی ازم ءَ دیوان ءِ دیماپیش دارگ ءَ ات ۔ ملوریں ’’بیگم ‘‘ وتی لو گ ءَ بے چاڑ ات و نشتگ ات و رئیس درو یش ءِ ربا ب ءِ توار آنہی گوشاں کپگ ءَ ات۔ بیگم ءِ واھگ ات رئیس درویش ءِ سازءِ ہمرائی ءَ سوتے الہان بکنت و لس دیوانا چے دادے بگپت ، آباز براں داں ڈک ءِ دپ ءَ شت بلے پدا واتر بوت چیاکہ دو د و ربید گ آنہی دیما دیوال ات انت۔ آسک باز تکانسر و بے تاھیر ، مو نجا و دردیگ ات، زمستانی شپاماں چُلءَ آس و انگر ات ۔ بیگم ءِ چلیم پر ات۔ آنہیاوتی ڈک و ویلانی ہلاس کنگءِ ہا ترا چلم ءَ کش دیگا ات۔شپ ءِ پاسے ات کہ آوتی سد ھو سما ءَ شت و ھمے اشکر و انگرانی تہ ءَ کپت ، آنہیا دردانی سو ک ءَ بلائیں چیہالے جت، ساز و زیملی دیوان ءِ مردمان آئی آہ واُ پارانی توار اُش کت انت مردماں دیوان ویل کرت و بیگم ءِ لوگ ءَ آتکغنت داں گنداں ’’بیگم ‘‘ چُل ءِ تہ ءَ کپتگ و آنہیا ناز اکیں بالاد سہتگ ۔
درویشا وتی لو گ بانک ءَ را پر ے حال ءَ دیست ، زار و کو کار ءَ لگ ات ، بلے نی اے زار و پر یات آنہی ھچ درد ءَ نہ ورئینت مردماں ’’ بیگم‘‘ ءَ راچہ چُل ءِ تہ ءَ در کرت۔ آنہی بالاد ءِ گیشتریں بہر سُہتگ ات، بلے انگتا گوں لر ز تگیں لنٹا ں در آھنیت ئے۔’’ درویش۔۔۔۔۔۔ باریں شمئے محفل کٹ ات؟‘‘
درویش سک پشیمان و پشل ات، گوں پدر دیگیں زردے ءَ پسہ ئے دات۔
’’ھاں ۔۔۔۔ محفل آسر بوت چیا کہ منی رباب ءِ تار سسِت انت‘‘