لیلی مور ۔۔۔ غمخوارحیات

بروا کنا لیلی مورنوکرنا جندنا
جتائی ارفینے موسمے سندنا
مینگل آن دے ٹکی بڑزانگا کوٹی اے
زیبل نا نشانی چلو کنا دوٹی اے
نتّوآن دیخس مُر خوددارا سیاہ کوئے
بیبل بس خلقا ننا مہر ئنا ٹیکی اتوئے
بُنڈی نا جل تیٹی بڑزانگا کاشُم کو
دھرتی کن ندر مروک ورنا تا کاٹُم کو
گوری نا مش تے ٹی زیباغا ھُر گون تے
خنتے آ برنی تخیو لیلی نا ای خن تے
بادینی خلقہ سے قبلہ کنڈ مینگل آن
پھلی آ کفائے گوہانن بے گَل آن
صدخہ اُٹ صدخہ اُٹ مومل نا خنتے کن
ڈیوہ ئس ساتانن تارمغا نن تے کن
ہوشے کنا پریفیر کودکاک شانتلا
دوٹی تا ریڑہ کو گوازی کیرہ ھُر ڈھل آ
ڈھیہ نا مل خاچوکے گنبد جان نا رہی آ
پن کٹّا تاریخ ئٹ حق نواز باغی آ
الیپک الیپک ارمانی ارمان نا
راجا کہ دا چیدہ سے فکر نصیر گل خان نا
بروا کنا لیلی مور سیلا کہ کان خیصارا
چار دے آن پد کاوا پردیسی ای دوارا